-
1 col
col [kɔl]1. masculine nouna. [de chemise, manteau] collarb. (Geography) passc. [de carafe, vase] neck2. compounds► col blanc ( = personne) white-collar worker* * *kɔlnom masculin1) ( de vêtement) collar2) Géographie pass3) (d'objet, de bouteille, vase) neck4) Anatomie (de vessie, fémur) neck5) (dated) ( cou) neck•Phrasal Verbs:- col bleu* * *kɔl nm1) [chemise] collar2) (= encolure, cou) neck3) [montagne] pass* * *col nm1 Mode collar; col dur/souple stiff/soft collar; col de fourrure/de dentelle fur/lace collar; col de chemise shirt collar; chemise sans col collarless shirt; col rond round neckline; col carré square neckline; col en V V neckline; ⇒ faux;2 Géog pass; le col du Lautaret the Lautaret pass;3 (d'objet, de bouteille, vase) neck;5 †( cou) neck.col blanc Sociol white-collar worker; col bleu Sociol blue-collar worker; col boule cowl-neck; col camionneur zipped roll neck; col cassé wing collar; col châle shawl collar; col cheminée turtleneck; pull à col cheminée turtleneck sweater; col chemisier shirt collar; col Claudine Peter Pan collar; chemisier à col Claudine blouse with a Peter Pan collar; col cravate tie neck; col du fémur Anat neck of the femur; col Mao mandarin collar; veste à col Mao jacket with a mandarin collar; col marin sailor collar; col montant turtleneck GB, mock turtleneck US; col officier stand-up collar; veste à col officier jacket with a stand-up collar; col polo polo collar; col romain clerical collar; col roulé rollneck GB, polo neck GB, turtleneck US; pull à col roulé polo neck sweater; col tailleur revers collar; col de l'utérus Anat cervix, neck of the womb.[kɔl] nom masculincol blanc/bleu white-collar/blue-collar workerb. [de la bière] head2. [d'une bouteille] neck -
2 Quiris
1.quĭris or cŭris [Sabine], a spear:2. I.sive quod hasta curis (al. quiris) est dicta Sabinis,
Ov. F. 2, 477.Originally, the inhabitants of the Sabine town Cures, the Quirites (very rare):II.prisci Quirites,
Verg. A. 7, 710 Serv.: veteres illi Sabini Quirites, Col. praef. § 19. —After the Sabines and the Romans had united in one community, under Romulus, the name of Quirites was taken in addition to that of Romani, the Romans calling themselves, in a civil capacity, Quirites, while, in a political and military capacity, they retained the name of Romani: post foedus Titi (Tatii) et Romuli placuit, ut quasi unus de duobus fieret populus. Unde et Romani Quirites dicti sunt, quod nomen Sabinorum fuerat a civitate Curibus;et Sabini a Romulo Romani dicti sunt,
Serv. Verg. A. 7, 710; cf. Liv. 1, 13.— Joined with populus Romanus, the technical expression is usually POPVLVS ROMANVS QVIRITIVM, qs. the Roman commonwealth of Quirite citizens, the Roman nation of Quirites; but not unfreq. also in apposition: POPVLO ROMANO QVIRITIBVS (like homines prisci Latini, and populus priscorum Latinorum): QVOD BONVM FORTVNATVM FELIXQVE SALVTAREQVE SIET POPVLO ROMANO QVIRITIVM, REIQVE PVBLICAE POPVLI ROMANI QVIRITIVM... OMNES QVIRITES, PEDITES ARMATOS PRIVATOSQVE VOCA INLICIVM HVC AD ME, Tab. Censor. ap. Varr. L. L. 6, § 86 Müll.:populo Romano Quiritium,
Liv. 8, 9; 41, 16:populus Romanus Quiritium,
id. 1, 32:populi Romani Quiritium,
id. 1, 24; 32; 10, 28; 22, 10 al.— In the other form: POPVLD ROMANO QVIRITIBVS, Inscr. Marin. Fratr. [p. 1516] Arv. tab. 24, 1, 34; cf. id. ib. 41, 2, 24; so, an ancient formula ap. Gell. 1, 12, 14, acc. to the MSS.; so,too,
id. 10, 24, 3; Macr. S. 1, 4 fin. —We rarely meet with the form populo Romano Quiritibusque, Liv. 8, 6 (al. om. que); cf.Paul. ex Fest. s. v. dici, p. 67 Müll.: devovisse eos se pro patriā Quiritibusque Romanis,
Liv. 5, 41:Quiritium Romanorum exercitus,
id. 26, 2:factum hoc populi Romain Quiritibus ostentum Cimbricis bellis,
to the citizens of the Roman nation, Plin. 16, 32, 57, § 132.—It was a reproach for soldiers to be addressed as Quirites,
Tac. A. 1, 42; Suet. Caes. 70; Lampr. Alex. Sev. 52 sq.; Luc. 5, 358:Quiritium fossae dicuntur, quibus Ancus Marcius circumdedit urbem, quam secundum ostium Tiberis posuit, ex quo etiam Ostiam, et quia populi opera eas faceret, appellavit Quiritium,
Fest. p. 254 Müll.: jus Quiritium, full Roman citizenship:ago gratias, domine, quod et jus Quiritium libertis necessariae mihi feminae, et civitatem Romanam Harpocrati iatraliptae meo indulsisti,
Plin. Ep. 10, 6 (22), 1:Latinis jus Quiritium (constituit),
Suet. Claud. 19: Latini jus Quiritium consequuntur his modis, beneficio principali, etc., Ulp. Reg. tit. 4, de Latinis.— Sing.: Quiris (also Quiritis, acc. to Prisc. p. 633 P.), a Roman citizen, a Quirite: ollus Quiris Leto datus, an ancient formula in Fest. p. 254 Müll.:dona Quiritis,
Hor. Ep. 1, 6, 7:reddere jura Quiriti,
Ov. M. 14, 823:minimum de plebe Quiritem,
id. Am. 1, 7, 29; Juv. 8, 47: quibus una Quiritem Vertigo facit, makes a Roman citizen, sets free (for in the ceremony of manumission the slave was turned around), Pers. 5, 75:quis te redonavit Quiritem Dis patriis?
an uninjured Roman citizen, Hor. C. 2, 7, 3:epulis repleto Quirite, i. e. populo Romano,
Claud. Carm. 12, 16:Romani more Quiritis, i. e. civis,
Luc. 2, 386: Quiris Eoüs, an eastern Roman, i. e. an inhabitant of Constantinople, Sid. Carm. 1, 31.— In fem.:Q. TVLLIVS Q. F. PONTIFEX SACR. IVNONIS QVIRITIS,
Inscr. Grut. 308, 1. —( Poet. transf.) Of bees, citizens, commonalty:ipsae regem, parvosque Quirites Sufficiunt,
Verg. G. 4, 201. -
3 quiris
1.quĭris or cŭris [Sabine], a spear:2. I.sive quod hasta curis (al. quiris) est dicta Sabinis,
Ov. F. 2, 477.Originally, the inhabitants of the Sabine town Cures, the Quirites (very rare):II.prisci Quirites,
Verg. A. 7, 710 Serv.: veteres illi Sabini Quirites, Col. praef. § 19. —After the Sabines and the Romans had united in one community, under Romulus, the name of Quirites was taken in addition to that of Romani, the Romans calling themselves, in a civil capacity, Quirites, while, in a political and military capacity, they retained the name of Romani: post foedus Titi (Tatii) et Romuli placuit, ut quasi unus de duobus fieret populus. Unde et Romani Quirites dicti sunt, quod nomen Sabinorum fuerat a civitate Curibus;et Sabini a Romulo Romani dicti sunt,
Serv. Verg. A. 7, 710; cf. Liv. 1, 13.— Joined with populus Romanus, the technical expression is usually POPVLVS ROMANVS QVIRITIVM, qs. the Roman commonwealth of Quirite citizens, the Roman nation of Quirites; but not unfreq. also in apposition: POPVLO ROMANO QVIRITIBVS (like homines prisci Latini, and populus priscorum Latinorum): QVOD BONVM FORTVNATVM FELIXQVE SALVTAREQVE SIET POPVLO ROMANO QVIRITIVM, REIQVE PVBLICAE POPVLI ROMANI QVIRITIVM... OMNES QVIRITES, PEDITES ARMATOS PRIVATOSQVE VOCA INLICIVM HVC AD ME, Tab. Censor. ap. Varr. L. L. 6, § 86 Müll.:populo Romano Quiritium,
Liv. 8, 9; 41, 16:populus Romanus Quiritium,
id. 1, 32:populi Romani Quiritium,
id. 1, 24; 32; 10, 28; 22, 10 al.— In the other form: POPVLD ROMANO QVIRITIBVS, Inscr. Marin. Fratr. [p. 1516] Arv. tab. 24, 1, 34; cf. id. ib. 41, 2, 24; so, an ancient formula ap. Gell. 1, 12, 14, acc. to the MSS.; so,too,
id. 10, 24, 3; Macr. S. 1, 4 fin. —We rarely meet with the form populo Romano Quiritibusque, Liv. 8, 6 (al. om. que); cf.Paul. ex Fest. s. v. dici, p. 67 Müll.: devovisse eos se pro patriā Quiritibusque Romanis,
Liv. 5, 41:Quiritium Romanorum exercitus,
id. 26, 2:factum hoc populi Romain Quiritibus ostentum Cimbricis bellis,
to the citizens of the Roman nation, Plin. 16, 32, 57, § 132.—It was a reproach for soldiers to be addressed as Quirites,
Tac. A. 1, 42; Suet. Caes. 70; Lampr. Alex. Sev. 52 sq.; Luc. 5, 358:Quiritium fossae dicuntur, quibus Ancus Marcius circumdedit urbem, quam secundum ostium Tiberis posuit, ex quo etiam Ostiam, et quia populi opera eas faceret, appellavit Quiritium,
Fest. p. 254 Müll.: jus Quiritium, full Roman citizenship:ago gratias, domine, quod et jus Quiritium libertis necessariae mihi feminae, et civitatem Romanam Harpocrati iatraliptae meo indulsisti,
Plin. Ep. 10, 6 (22), 1:Latinis jus Quiritium (constituit),
Suet. Claud. 19: Latini jus Quiritium consequuntur his modis, beneficio principali, etc., Ulp. Reg. tit. 4, de Latinis.— Sing.: Quiris (also Quiritis, acc. to Prisc. p. 633 P.), a Roman citizen, a Quirite: ollus Quiris Leto datus, an ancient formula in Fest. p. 254 Müll.:dona Quiritis,
Hor. Ep. 1, 6, 7:reddere jura Quiriti,
Ov. M. 14, 823:minimum de plebe Quiritem,
id. Am. 1, 7, 29; Juv. 8, 47: quibus una Quiritem Vertigo facit, makes a Roman citizen, sets free (for in the ceremony of manumission the slave was turned around), Pers. 5, 75:quis te redonavit Quiritem Dis patriis?
an uninjured Roman citizen, Hor. C. 2, 7, 3:epulis repleto Quirite, i. e. populo Romano,
Claud. Carm. 12, 16:Romani more Quiritis, i. e. civis,
Luc. 2, 386: Quiris Eoüs, an eastern Roman, i. e. an inhabitant of Constantinople, Sid. Carm. 1, 31.— In fem.:Q. TVLLIVS Q. F. PONTIFEX SACR. IVNONIS QVIRITIS,
Inscr. Grut. 308, 1. —( Poet. transf.) Of bees, citizens, commonalty:ipsae regem, parvosque Quirites Sufficiunt,
Verg. G. 4, 201.
См. также в других словарях:
col — [ kɔl ] n. m. • 1080; lat. collum → cou I ♦ 1 ♦ Vx Cou. Mod. Loc. Se hausser, se pousser du col : se faire valoir, prendre de grands airs. « Elle s en croit. Il y a sa mère aussi, qui se pousse du col » (Sartre). 2 ♦ Partie étroite, rétrécie (d… … Encyclopédie Universelle
Col (vêtement) — Pour les articles homonymes, voir col. Le col est le bord supérieur d un vêtement, souvent une chemise, qui se rabat sur le cou. Sommaire 1 Histoire 1.1 Sous l Ancien régime … Wikipédia en Français
Col Du Petit-Saint-Bernard — Pour les articles homonymes, voir Saint Bernard. Col du Petit Saint Bernard Aperçu du côté français du col, avec, au premier plan, les pierres du cromlec h. Au … Wikipédia en Français
Col du Petit Saint-Bernard — Pour les articles homonymes, voir Saint Bernard. Col du Petit Saint Bernard Aperçu du côté français du col, avec, au premier plan, les pierres du cromlec h. Au … Wikipédia en Français
Col du Petit Saint Bernard — Pour les articles homonymes, voir Saint Bernard. Col du Petit Saint Bernard Aperçu du côté français du col, avec, au premier plan, les pierres du cromlec h. Au … Wikipédia en Français
Col du petit-saint-bernard — Pour les articles homonymes, voir Saint Bernard. Col du Petit Saint Bernard Aperçu du côté français du col, avec, au premier plan, les pierres du cromlec h. Au … Wikipédia en Français
Col de Lepoeder — Col de Lepoeder(fr) Collado Lepoeder(es) Altitude 1 … Wikipédia en Français
Col de Roncevaux — Col de Roncevaux(fr) Puerto de Ibañeta(es) Le col de Roncevaux avec sa chapelle … Wikipédia en Français
Col De Roncevaux — Le col de Roncevaux avec sa chapelle Altitude 1 057 m Massif Pyrén … Wikipédia en Français
Col d'Ibaneta — Col de Roncevaux Col de Roncevaux Le col de Roncevaux avec sa chapelle Altitude 1 057 m Massif Pyrén … Wikipédia en Français
Col d'Ibañeta — Col de Roncevaux Col de Roncevaux Le col de Roncevaux avec sa chapelle Altitude 1 057 m Massif Pyrén … Wikipédia en Français